Βόλτα στην Πλάκα

Και μόνο να κάνεις το μάθημα έξω από την τάξη είναι υπόθεση. Πόσο μάλλον αν έχεις να περπατήσεις μέσα στα στενά της Πλάκας με φωτογραφική μηχανή (εντάξει κινητό) για να καταγράψεις 6 μνημεία, για τα οποία έχουμε ήδη μιλήσει στην τάξη. - Αγία Αικατερίνη (που ήρθε στην επικαιρότητα ως μετόχι της μονής του Σινά), - το μνημείο του Λυσικράτη (κάποτε το έλεγαν φανάρι του Διογένη δίπλα στη μονή των Καπουτσίνων, "κύριε, αυτός ο καφές με τον αφρό;" γελάνε) - το σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας Κοκοβίκου στον αρχαιότερο δρόμο αλλά και η ιστορία του Τούρκου δικαστή που έσωσε από βέβαιο θάνατο 3.000 Αθηναίους τον καιρό της Επανάστασης. - το σπίτι του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη (τα παιδιά φτιάχνουν σενάριο τι έγινε εκεί μέσα και ζωγραφίζουν τα ρούχα της εποχής και το εσωτερικό του σπιτιού) - η Ρωμαϊκή αγορά (γιατί χτίστηκε, αφού ήδη υπήρχε εκείνη που σήμερα ονομάζουμε "αρχαία" και ποιες πληροφορίες κρύβουν τα ονόματα) - οι Αέρηδες (τι τα χρειάζονταν οι έμποροι έναν ανεμοδείκτη, ένα ηλιακό ρολόι και στο εσωτερικό ένα υδραυλικό;) Γυρίζουμε μικρά ταινιάκια σε κάθε μνημείο και τα παιδιά παρουσιάζουν τις πληροφορίες σαν επαγγελματίες εκφωνητές. Στον γυρισμό βρέθηκε μπροστά μας παγωτατζίδικο. Το σηκώσαμε όρθιο και μάλλον αφήσαμε μόνο τα πόμολα στις πόρτες. "Κύριε, πάμε τώρα και για σουβλάκι;" "Μια άλλη φορά ίσως;" απαντώ με τη σκέψη πως είμαστε 400 μέτρα μακριά από την προτομή της Μελίνας όπου μας περιμένει το πούλμαν. "Κύριε, την επόμενη φορά που θα είστε ολοήμερο θα σας φέρω σουβλάκι να φάμε μαζί. Η μαμά μου φτιάχνει τα τέλεια σουβλάκια". Χαμογελώ στη νόστιμη πρόταση. "Ελάτε για μια τελευταία φωτογραφία όλοι μαζί"... Γ.Γ. 30/5/2025