Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σ' ένα κρουασάν

1. "Τι διαβάζεις αυτό τον καιρό;" Απαντώ στην ερώτηση και εισπράττω χαμόγελα και απορία: "Μου ξαναλές τον τίτλο;"
2. Απολαυστικός τρόπος γραφής και αλλόκοτος τρόπος σκέψης ή το αντίστροφο. Θα σας γελάσω.
3. Τι μπορεί να συμβεί στα έγκατα της Βαρκελώνης όταν τριγυρνάει το τρελαμένο μαύρο πρόβατο πάμπλουτης οικογένειας, οπλισμένο με μεγάλες ποσότητες κυνικού χιούμορ και ψάχνει να βρει τον "The First";
4. Τρολ δικό μου: "Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα κρουασάν είναι να το αλείψουν με βούτυρο" (Τελικά το μυστήριο του τίτλου αποκαλύπτεται στην πρώτη πρόταση του βιβλίου. Αλλά υπάρχουν κι άλλα).
:) :)

Γκιακ

"Αυτό το βιβλίο πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσεις, επειδή σου αρέσει η Ιστορία", επέμενε η Διονυσία.
Το άνοιξα περισσότερο από περιέργεια για τον τίτλο και διάβασα ανόρεχτα την πρώτη σελίδα. Μετά τη δεύτερη... και... κόλλησα...
Προφορικός λόγος άγριος όπως τα συμβάντα που αφηγείται. Στρατιώτες που πολέμησαν και κάποτε επέστρεψαν. Γεμάτη πολέμους κάθε βιβλίο Ιστορίας, αλλά τη φρίκη οι περισσότεροι την πλησιάζουν με αριθμούς.
Γκιακ είναι το αίμα, ο νόμος του αίματος που σκιάζει τις ζωές των ηρώων.
Συγκλονιστικό.

"Επεισόδια και χρήση χημικών"

 

Οι δάσκαλοι πρέπει να μιλάνε στα παιδιά για τον σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Οι δάσκαλοι πρέπει να κάνουν τα παιδιά να ανέχονται την αντίθετη άποψη, να ακούνε και να συζητούν.

Οι δάσκαλοι πρέπει να μάθουν στα παιδιά πως η βία δε χωράει στις ζωές μας.

Το Υπουργείο Παιδείας καταδίκασε ως επικίνδυνη «την τυφλή αντίδραση ορισμένων αστυνομικών των ΜΑΤ εναντίον των διαδηλωτών εκπαιδευτικών», ενώ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (δεν ξέρω πού να βάλω τα εισαγωγικά) μιλάει για «σκοτεινές εποχές του παρελθόντος που έχουν περάσει (;) ανεπιστρεπτί».

Δε μιλάω για το μακρινό παρελθόν. Μιλάω για τα επεισόδια στην πορεία των εκπαιδευτικών από τα Προπύλαια προς το Μέγαρο Μαξίμου χθες Παρασκευή 11/1/2019. Δε μιλάω γενικά και αόριστα. Μιλάω για τα «επεισόδια και τη χρήση χημικών» που βγήκαν από τα εισαγωγικά τους και μεταμορφώθηκαν σε δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου – λάμψης να ταξιδεύουν στα τυφλά ανάμεσα στους διαδηλωτές τρυπώντας αυτιά και ματώνοντας κεφάλια.

Δε μιλάω γενικά και αόριστα. Μιλάω για τη Δώρα που για χρόνια διδάσκαμε σε διπλανές τάξεις. Περαστικά, Δώρα.  

 
https://www.imerodromos.gr/rixi-tympanoy-o-voyleytis-toy-kke-athliotites-tis-kyvernisis
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/278177_katse-kala-gerasame-epeisodia-kai-katastoli-stin-poreia-ton-ekpaideytikon
https://www.esos.gr/arthra/60781/epeisodia-sti-diadilosi-ton-ekpaideytikon

Κλειστά τα σχολεία στον Βύρωνα

Κλειστά θα παραμείνουν όλα τα σχολεία Α’ βάθμιας και Β’ βάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Βύρωνα

Με απόφαση του Δημάρχου Βύρωνα και με απόλυτη προτεραιότητα την ασφάλεια των μαθητών από τον παγετό και το ψύχος, κλειστές θα παραμείνουν οι σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια & Λύκεια) του Δήμου μας την Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019.

 

Η λειτουργία των Παιδικών Σταθμών δεν θα ανασταλεί και η παρουσία των παιδιών σε αυτούς είναι στη διακριτική ευχέρεια των γονιών.

"Καίγομαι και σιγολιώνω"

"Βάνεις πόνο στον πόνο κι ανασταίνεται η καρδιά με τα ηπειρώτικα τραγούδια. 
Είναι τα μαθηματικά της ψυχής. 
Όπως δυο αρνήσεις μάς κάνουν μια κατάφαση. 
Όμως πρέπει να αισθανθείς βαθιά και τον έναν και το άλλον πόνο 
για να σε αγγίξουν, της ζωής και της μουσικής"
Γιάννης Καλπούζος, "γινάτι - Ο σοφός της λίμνης"

Bella Ciao

«Αντάρτη, πάρε με μαζί σου
Γιατί νομίζω πως θα πεθάνω»
Ο Καθηγητής και ο Μπερλίν τα πίνουν στο τραπέζι της έπαυλης όπου οι ήρωες του La Casa de Papel προετοιμάστηκαν για τη μεγάλη ληστεία. 
Και ο Καθηγητής ξεκινά να τραγουδά…
Ένα τραγούδι που τραγουδούσαν οι γυναίκες στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν μάζευαν ρύζι στις φυτείες της ιταλικής επαρχίας Terre d'Acqua κοντά στην Μπολόνια. Στους στίχους του 1906 το αφεντικό «μ' ένα ραβδί στο χέρι» παρακολουθεί τους εργάτες, χαραμίζει τη ζωή των γυναικών και δεν πληρώνει τους μισθούς. Η μέρα όμως πλησιάζει, που οι εργάτριες θα απελευθερωθούν.
Η μελωδία έγινε παγκόσμια γνωστή από την ιταλική αντίσταση ενάντια στο φασισμό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μπήκαν όμως άλλοι στίχοι που μιλούν για τον αγώνα των παρτιζάνων, τον ηρωικό θάνατο κι ένα λουλούδι. "Ένα λουλούδι είναι αυτό που μένει πίσω, η ψυχή που δεν πεθαίνει ή η μνήμη που δε χάνεται.
"Το πρωί ξύπνησα
και βρήκα τους εισβολείς.
Αντάρτη, πάρε με μαζί σου
Γιατί νομίζω πως θα πεθάνω
Κι αν πεθάνω αντάρτης
θα πρέπει να με θάψεις.
Θα με θάψεις ψηλά στο βουνό
κάτω απ’ τον ίσκιο ενός όμορφου λουλουδιού.
Και οι διαβάτες θα λένε:
«Τι όμορφο λουλούδι!»
Είναι το λουλούδι του αντάρτη
που πέθανε για τη λευτεριά".

"Ο απατεώνας" του Χαβιέρ Θέρκας

Λίγα λόγια για ένα συναρπαστικό βιβλίο...
1. Ένας συγγραφέας που αρνείται τη μυθοπλασία και διαλέγει την πραγματικότητα, για να φτιάξει το μυθιστόρημά του.
2. Ένας αντι-ήρωας που από το 1977 κι έπειτα, εμφανιζόταν ως ήρωας του Εμφυλίου και αντιφασίστας, ως εκτοπισμένος κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Φλόσσενμπεργκ, ως θαμώνας των κελιών της δικτατορίας, και αργότερα ως πολιτικός ηγέτης της εργατιάς.
3. Και στο τέλος η ανατροπή με το σκάνδαλο του 2005.
4. Εκείνες τις μέρες ίσως να μην υπήρξε στην Ισπανία ούτε ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης που να μη μετέδωσε την είδηση, που να μη δημοσίευσε ένα άρθρο, ένα ρεπορτάζ, μια συνέντευξη, μια δήλωση ή ένα ανέκδοτο για τον Ενρίκ Μάρκο.
5. Η διεθνής κριτική το αξιολόγησε ως (ενοχλητικό) αριστούργημα...