Χανιά, συνοικία Καστέλι

Εικόνα: Χανιά, συνοικία Καστέλι, 1908.
Στην οδό Κανεβάρο από τα χρόνια των Βενετών μέχρι και τους βομβαρδισμούς των Γερμανών το 1941 κατοικούσαν οι πιο εύπορες οικογένειες.
Στο σημείο που βρίσκεται ο φωτογράφος τότε υπήρχε ακόμη η δυτική πύλη. Σήμερα υπάρχουν αλυσίδες ως ανάμνηση των βομβαρδισμών του 1941.
(Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν από τη φίλη Λαμπρινή Τσαμποδήμου)

Υ.Γ. Και μια υποψία που δεν μπορώ να επιβεβαιώσω, αλλά θα την πω:
Στη φωτογραφία βλέπουμε παρέλαση έφιππων στρατιωτικών και στα πεζοδρόμια και στα μπαλκόνια κόσμος παρακολουθεί. Σημαίες ελληνικές παντού.
Το 1908 η Κρητική πολιτεία κήρυξε την ένωσή της με την Ελλάδα και κατάργησε την αρμοστεία. Για την ακρίβεια 12 Οκτωβρίου 1908 (στις 25 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο). Ίσως λοιπόν είναι εορτασμός αυτού του γεγονότος.
Βέβαια, επίσημα αναγνωρίστηκε η ένωση από τις υπόλοιπες χώρες με τη Συνθήκη του Λονδίνου μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.

Οδός Πατησίων

Οι Αθηναίοι του 19ου αιώνα συνήθιζαν να οργανώνουν μικρές εκδρομές στα εξοχικά και εξωτικά Πατήσια. Το 1908 χαράχθηκε η οδός που θα τα συνέδεε με την πλατεία Ομονοίας στο κέντρο της Αθήνας. Και το όνομα της οδού: Πατησίων.

Πώς βγήκε όμως το όνομα;

1. Βατής ήταν το όνομα του αρχαίου δήμου. Βατήσι ο επιρρηματικός τύπος.

Τι Βατήσι τι Πατήσι. Ένα μόνο του το Πατήσι και πολλά μαζί τα Πατήσια, αν και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες πάντα ήταν πολλά τα Πατήσια, ποτέ ένα μόνο του, για να απαντήσουμε σε απορία που εκφράστηκε διά στόματος Ντάλιας στη σειρά «Στο παρά πέντε».

2. Τούρκος αξιωματούχος της Οθωμανικής εποχής λεγόταν Πατίς-Αγάς.

3. Αν κάποιος βρισκόταν στο κέντρο και ρωτούσε πώς θα πάει στην περιοχή, του έδειχναν που είναι και του έλεγαν "πάτα ίσια". Και μάλλον έκοβε λίγο στις άκρες τα φωνήεντα.

Εικόνα: Οδός Πατησίων, 1910.