Το βιβλίο "Μόνο αν θέλω" που έγραψε η Γιώτα Αλεξάνδρου, είναι γεμάτο με τις όμορφες εικόνες που δημιούργησε για μας η Σάντρα Ελευθερίου. Ένα βιβλίο, στο οποίο συναντιούνται σε παρομοιώσεις και μεταφορές ο Μικρός Πρίγκιπας (ο αγαπημένος μου ήρωας), η Λερναία Ύδρα, ο Τζακ της μαγικής φασολιάς και ο Γκιούλιβερ. Κάθε σελίδα του ειναι μια ευκαιρία για συζήτηση με θέμα τις ανθρωπινες σχέσεις και κυρίως το δικαίωμα του παιδιού στο σώμα του. Θέμα ιδιαίτερα ευαίσθητο. Δεν ειναι όλες οι αγκαλιές σαν της μαμάς, που είναι... "δροσερή, γλυκιά, βελούδινη σαν μια θάλασσα γιαούρτι" ή του μπαμπά που είναι... "μια μεγάλη τραμπάλα. Πότε φιλάω τα λουλούδια και πότε κυνηγάω τα σύννεφα".
Υπάρχουν αγκαλιές που τα παιδια θέλουν να αποφύγουν. Από ανθρώπους που μοιάζουν με γίγαντες, "σαν αυτούς τους τρομακτικούς στα παραμύθια".
Ο τρόπος που γράφει η Γιώτα Αλεξάνδρου ανάβει ένα φως στο δωμάτιο, ανεβάζει την κουβέρτα μέχρι τα μάτια και κανει τη φωνή της μαμάς ή του μπαμπά πιο γλυκιά.
Οι ιστορίες της εχουν τη χρυσόσκονη των παραμυθιών και το φως μιας όμορφης μέρας. Ο κόσμος μέσα από τις λέξεις της μεταμορφώνεται σε ενα τεράστιο χαμόγελο.
Υπάρχουν αγκαλιές που τα παιδια θέλουν να αποφύγουν. Από ανθρώπους που μοιάζουν με γίγαντες, "σαν αυτούς τους τρομακτικούς στα παραμύθια".
Ο τρόπος που γράφει η Γιώτα Αλεξάνδρου ανάβει ένα φως στο δωμάτιο, ανεβάζει την κουβέρτα μέχρι τα μάτια και κανει τη φωνή της μαμάς ή του μπαμπά πιο γλυκιά.
Οι ιστορίες της εχουν τη χρυσόσκονη των παραμυθιών και το φως μιας όμορφης μέρας. Ο κόσμος μέσα από τις λέξεις της μεταμορφώνεται σε ενα τεράστιο χαμόγελο.
