Στο βάθος του ονείρου όμως ...

Στο χτεσινό όνειρο 
ο χρόνος κυλούσε 
σαν αλκοόλ στα ποτήρια φίλων, 
πετούσε 
ίδιος με παλιά μελωδία 
πάνω από τον μεσημεριανό ύπνο, 
λέρωνε
όπως το κόκκινο
στα μάγουλα ερωτευμένου κοριτσιού.
Στο βάθος του ονείρου όμως,
δεν υπήρχε σκιά,
μόνο τα μάτια σου με κοίταζαν
και πάνω τους το γαλάζιο
που βουρκώνει.

Εικόνα: Henri Matisse, Le bonheur de vivre (1905-6)