Notorious

Η κάμερα ταξιδεύει από το μπαλκόνι της εσωτερικής σκάλας της έπαυλης, καταγράφει τον κόσμο στη δεξίωση και στο τέλος εστιάζει στο χέρι της Μπέργκμαν, όπου βρίσκεται κρυμμένο το κλειδί του κελαριού. 
Δεκαετία 40 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο ο Χίτσκοκ δημιουργεί με φόντο τον κόσμο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μια "σοβαρή" ερωτική ιστορία (για πρώτη φορά μάλιστα, σύμφωνα με τον βιογράφο του). Δίπλα στους Κάρι Γκραντ, Κλοντ Ρέινς (υποψήφιος για όσκαρ β΄ ανδρικού) και Ίνγκριντ Μπέργκμαν ο δικός μας Άλεξ Μινωτής τότε ως ο μπάτλερ της έπαυλης, Τζόζεφ.

Quo vado - Checco zalone

Κινητικότητα και εθελούσια έξοδος για τους δημοσίους υπαλλήλους το θέμα της ταινίας και:
1. Πόσο μοιάζουμε με τους Ιταλούς!
2. Πόσο όμορφη είναι η Νορβηγία!
3. Πόσος κόσμος (και πολλοί γνωστοί) στο θερινό τη Δευτέρα!
4. Νάτσος με τυρί και μπύρα!!!
:)

Sully

Η έμπνευση της Χαράς να μην πάμε σε θερινό μας γλίτωσε από τη νεροποντή. 
Τα πλάνα του Eastwood εντυπωσιακά. 
Το θέμα όμως για μένα δύσκολο. 
Στο επόμενο αεροπορικό ταξίδι (όποτε γίνει) 
1. θα υπάρχει έγκριση από meteo (μην πέσουμε σε κακοκαιρία), 2.άδεια και σφραγίδα από ορνιθολογική εταιρεία με έγγραφη βεβαίωση πως ούτε θα έρχονται ούτε θα φεύγουν τις ώρες απογείωσης και προσγείωσης σμήνη πτηνών ανυπόμονων να συναντήσουν τον δημιουργό τους και 
3. θα ξεχάσω με ψυχανάλυση, ειδική θεραπεία, δεν ξέρω με τι άλλο, ό,τι ταινίες έχω δει με αεροπορικά δυστυχήματα: The flight, Fearless, Sully, Alive, κλπ

The Man Who Knew Infinity.

- Αυτός ο άνθρωπος μοιάζει με άστεγο. Πάρτε τον από δω.
- Συγχωρήστε την εμφάνισή μου. Αυτό που βλέπετε τώρα είναι ένα γυαλί. Αλλά σας υπόσχομαι ότι σύντομα θα δείτε ένα διαμάντι.

Perfetti Sconosciuti.

Η ταινία της χρονιάς στην Ιταλία. Η ιδέα είναι πολύ ωραία. Σε ένα δείπνο με φίλους όλα τα κινητά τηλέφωνα θα βρίσκονται επάνω στο τραπέζι. Κάθε κλήση, μήνυμα, υπενθύμιση, mail κτλ. θα γίνεται φανερό σε όλους. Και μετά... τίποτα δε θα είναι ίδιο...

La Pazza Gioia.

Δύο γυναίκες το σκάνε από ψυχιατρική κλινική και ζουν μια απρόβλεπτη περιπέτεια. Χιούμορ και συγκίνηση σε road movie που μόνο θεματικά θυμίζει «Θέλμα και Λουίζ». Άλλη μια ευχάριστη έκπληξη από τους γείτονες. 

Inferno

Συνταγή Νταν Μπράουν αυτή τη φορά με Φλωρεντία, λίγο από Βενετία και τελική σκηνή Βυθισμένο Παλάτι στην Κωνσταντινούπολη. Από Ιστορία ανακατεύετε λίγο τον ποιητή που "ζωγράφισε" την Κόλαση και άλλο λίγο από τον "προδότη σταυροφόρο" Ενρίκο Ντάντολο. Με κύριο πρωταγωνιστή πάντα τον πανεπιστημιακό καθηγητή Ρόμπερτ Λάνγκτον (λέγε με Τομ Χανκς) και δίπλα του τη Φελίσιτι Τζόουνς (πολλά θαυμαστικά!!!)

Foreign Correspondent

Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας ο Χίτσκοκ επηρεασμένος από τις φήμες για επικείμενο βομβαρδισμό του Λονδίνου άλλαξε τον επίλογο προσθέτοντας τη σκηνή στο ραδιοφωνικό σταθμό πριν ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί. Η σκηνή του αναχαιτισμού του αεροσκάφους από τους Γερμανούς, είναι μια από τις σκηνές που συνεχίζει να προκαλεί δέος στους θεατές.

Οπτικά τρικ Χίτσκοκ: 
1. στη σκηνή στην οποία ο Τζόελ ΜακΚρέι το σκάει από το παράθυρο του ξενοδοχείου Europe, όπου αγγίζει κατά λάθος την φωτισμένη επιγραφή Hotel Europe στα γράμματα E και L, τα οποία σβήνουν για να αποκαλύψουν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Ευρώπη εκείνη την περίοδο Hot Europe (Καυτή Ευρώπη).
2. εμφανίζεται κι η εικόνα του Χίτλερ στη σκηνή του ανεμόμυλου.

Me before you

Μου άρεσε ως απλή ιστορία που δεν προσπαθεί να ερμηνεύσει ή να δικαιολογήσει τα πάντα. Μερικές φορές τα πράγματα γίνονται έτσι ακριβώς όπως τα θέλουν οι άνθρωποι που τα ζουν. Και άλλες φορές όχι. Και δε χρειάζεται πάντα να ψάχνουμε το "δίδαγμα", δηλαδή ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Δεν μπαίνω στη σύγκριση με το Intouchables. Πολύ δύσκολο το θέμα και εύκολα θα γινόταν μια δακρύβρεχτη ιστορία γεμάτη υπερβολές. Έμεινε μια τρυφερή και πολύ αληθινή ταινία με ωραίες ερμηνείες.

The light between oceans

- Γίνεται ένας σκηνοθέτης να εικονογραφεί με διαβήτη και χάρακα τα έντονα συναισθήματα; 
- Γίνεται.
- Και το αποτέλεσμα;
- Υπέροχο!!!
(Δείτε το οπωσδήποτε!!!)

The girl on the train

H χωρισμένη και αλκοολική Ρέιτσελ μαθαίνει πως μια νεαρή παντρεμένη γυναίκα, την οποία βλέπει κάθε μέρα από το τρένο της, αγνοείται. 
Τρεις γυναίκες αφηγούνται την ίδια ιστορία και το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα στην αλήθεια, την παραίσθηση και την κρυφή ζωή των προαστίων. 
Διαβάζοντας τις κριτικές, προσπαθούσα να καταλάβω τι τους έφταιξε η ταινία και την έθαψαν. 
1. Θυμίζει (έστω στον τίτλο) το Gone Girl και δεν το φτάνει;
2. Το βιβλίο είναι καλύτερο από την ταινία; Κι αν ναι, πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Βλέποντας την ταινία, χάρηκα ιδιαίτερα που για άλλη μια φορά δε με επηρέασαν οι κακές κριτικές. Είναι μια πολύ καλή ταινία. Η Ρέιτσελ σαν άλλος "Σιωπηλός Μάρτυρας" ράβει και ξηλώνει την πλοκή, ενώ ο Τέιτ Τέιλορ με τον χρόνο να κινείται ανάποδα βοηθάει την πρωταγωνίστριά του να θυμηθεί. Το αν είναι προβλέψιμο ή όχι είναι άλλη ιστορία.