Όχι άλλο κάρβουνο ή αγγλιστί Glasgow Green
Ήταν περίπου στο τέλος του 17ου αιώνα, όταν ο βασιλιάς Ιάκωβος Β΄ της Αγγλίας σκέφτηκε να χαρίσει ολόκληρη την περιοχή στους κατοίκους της πόλης. Βέβαια, το πράσινο ήταν λίγο και παντού υπήρχαν στεκούμενα νερά, κουνουπάκια πετούσαν, βατραχάκια χοροπηδούσαν και το μέρος μόνο ειδυλλιακό δε θα το έλεγε κανείς.
Όμως οι κάτοικοι δέχτηκαν το δώρο και με πολλή δουλειά βάλθηκαν να το μεταμορφώσουν σε καταπράσινο και ειδυλλιακό παράδεισο, αλλά… έτσι όπως έσκαβαν, ανακάλυψαν πως η περιοχή είχε κάρβουνο. Αμέσως τους μπήκε η ιδέα ο καταπράσινος και ειδυλλιακός παράδεισος να μετατραπεί σε ένα τεράστιο υπερσύγχρονο ορυχείο, αλλά ακούστηκε μια φωνή, που επαναλάμβανε με πάθος «όχι άλλο κάρβουνο» και είπαν όλοι μαζί με μια φωνή «πράσινο και πάλι πράσινο».Έφτιαξαν μέσα σιντριβάνια, έστησαν αγάλματα για σημαντικούς Βρετανούς βασιλιάδες, στρατηγούς και ναυάρχους κι άφησαν τον ποταμό Clyde να περνάει ανάμεσα. Για να μη φύγουν τα κουνουπάκια και τα βατραχάκια που λέγαμε.
Γιώργος Γιώτης (10/4/2017)
