Άντε να εξηγήσεις στα παιδιά πως αυτό που σήμερα είναι το κέντρο της πόλης, παλιότερα σ' αυτό ακριβώς το σημείο τέλειωνε ο εξοχικός περίπατος των Αθηναίων.
Άλλαξε και πολλά ονόματα η πλατεία.
1. Πλατεία Ανακτόρων, επειδή εδώ θα χτιζόταν το παλάτι του βασιλιά, αλλά ο πατέρας του έφερε αντιρρήσεις.
"Ε όχι το ανάκτορο του γιου μου δίπλα στις φτωχογειτονιές", είπε ο Λουδοβίκος και βρήκε για τον Όθωνα το τέλειο σημείο για σπίτι. Στον λόφο της Μπουμπουνίστρας, κι αυτό έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης, εκεί που σήμερα είναι η Βουλή.
2. Πλατεία Όθωνος: φυσικά προς τιμήν του βασιλιά κι ας γύρισε τη μεγαλοπρεπέστατη πλάτη του στην περιοχή
3. Πλατεία Ομονοίας; επειδή σε αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι μόνιμο και στην ιστορία λέξη "πάντα" δεν υπάρχει. Ο βασιλιάς Όθωνας έφυγε κακήν κακώς και άφησε πίσω του τους Έλληνες χωρισμένους να τρώγονται (όχι ότι χρειάζονταν δικαιολογία) κι επειδή ως γνωστόν "οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ", το λέει και το τραγούδι, έδωσαν όνομα τέτοιο στην πλατεία να σταματήσουν οι τσακωμοί (οι οποίοι φυσικά δε σταμάτησαν) και τελικά μας έμεινε το όνομα.
Πίνοντας καφέ σε αυτή την πλατεία σήμερα δύο πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό.
1. Η εικόνα της με τα συντριβάνια, ούτε που θυμάμαι ποια δεκαετία, αφού σε αυτή την πλατεία τίποτε δεν είναι μόνιμο.
2. Τα δύο παλιά όμορφα κτίρια που έβλεπα στο βάθος, αυτά που ασφυκτιούν ανάμεσα στα υπόλοιπα νεόκτιστα και κακόγουστα. Το Μπάγκειο και ο Μέγας Αλέξανδρος. Στην εποχή τους ήταν τα πρώτα ξενοδοχεία που ακολούθησαν τα ευρωπαϊκά πρότυπα θέλοντας να κάνουν την Αθήνα του 1885 να θυμίζει λίγο από Λονδίνο και Παρίσι. Στο σημείο προϋπήρχε οικία στην οποία διέμενε μέχρι το 1883 η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη.
Μια μπερδεμένη άνοιξη του 2019...
Άλλαξε και πολλά ονόματα η πλατεία.
1. Πλατεία Ανακτόρων, επειδή εδώ θα χτιζόταν το παλάτι του βασιλιά, αλλά ο πατέρας του έφερε αντιρρήσεις.
"Ε όχι το ανάκτορο του γιου μου δίπλα στις φτωχογειτονιές", είπε ο Λουδοβίκος και βρήκε για τον Όθωνα το τέλειο σημείο για σπίτι. Στον λόφο της Μπουμπουνίστρας, κι αυτό έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης, εκεί που σήμερα είναι η Βουλή.
2. Πλατεία Όθωνος: φυσικά προς τιμήν του βασιλιά κι ας γύρισε τη μεγαλοπρεπέστατη πλάτη του στην περιοχή
3. Πλατεία Ομονοίας; επειδή σε αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι μόνιμο και στην ιστορία λέξη "πάντα" δεν υπάρχει. Ο βασιλιάς Όθωνας έφυγε κακήν κακώς και άφησε πίσω του τους Έλληνες χωρισμένους να τρώγονται (όχι ότι χρειάζονταν δικαιολογία) κι επειδή ως γνωστόν "οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ", το λέει και το τραγούδι, έδωσαν όνομα τέτοιο στην πλατεία να σταματήσουν οι τσακωμοί (οι οποίοι φυσικά δε σταμάτησαν) και τελικά μας έμεινε το όνομα.
Πίνοντας καφέ σε αυτή την πλατεία σήμερα δύο πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό.
1. Η εικόνα της με τα συντριβάνια, ούτε που θυμάμαι ποια δεκαετία, αφού σε αυτή την πλατεία τίποτε δεν είναι μόνιμο.
2. Τα δύο παλιά όμορφα κτίρια που έβλεπα στο βάθος, αυτά που ασφυκτιούν ανάμεσα στα υπόλοιπα νεόκτιστα και κακόγουστα. Το Μπάγκειο και ο Μέγας Αλέξανδρος. Στην εποχή τους ήταν τα πρώτα ξενοδοχεία που ακολούθησαν τα ευρωπαϊκά πρότυπα θέλοντας να κάνουν την Αθήνα του 1885 να θυμίζει λίγο από Λονδίνο και Παρίσι. Στο σημείο προϋπήρχε οικία στην οποία διέμενε μέχρι το 1883 η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη.
Μια μπερδεμένη άνοιξη του 2019...
