Αγαπημένο μου ημερολόγιο, πριν σε αφήσω για Σαββατοκύριακο, θα ήθελα να σου εκμυστηρευτώ τρία πράγματα: 1. Μην εμπιστευτείς μαθηματικό καθηγητή μόνο και μόνο επειδή έχει μεταπτυχιακό και blog στο διαδίκτυο.
Μπορεί και αυτός
–το ίδιο εύκολα-
υποδυόμενος τον ιεροεξεταστή
να κάνει τα παιδιά
να μισήσουν την επιστήμη του.
2. Μη δοκιμάσεις να φας
δαμάσκηνο αμέσως μετά από πορτοκάλι.
Ναι, ο Ιπποκράτης το πρότεινε
να δοκιμάζουμε όλες τις γεύσεις:
ξινό, πικρό, αλμυρό και γλυκό
αλλά όχι σε αλλεπάλληλα κύματα
και ούτε κατ’ ανάγκη με αυτή τη σειρά.
3. Μην ακούς όσους λένε
πως μόνο οι τριανταφυλλιές
έχουν αγκάθια. Ψέματα λένε …
( Joris Van Son, A vanitas still-life with a skull)
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα είδα με τα μάτια μου κάτι συγκλονιστικό. Είδα από κοντά πώς χωράνε 1.000 καρδινάλιοι σε έναν άνθρωπο. Όχι, δεν ήταν υπερ-προσφορά σε σουπερ-μάρκετ. Δεν ήταν χριστουγεννιάτικο παιχνίδι
που μιλάει όποτε το κουρδίζεις
(αν και για το τελευταίο δεν παίρνω όρκο).
«Δεν κελαηδούσε σαν πουλί,
μήτε σαν χελιδόνι,
μον΄εμιλούσε κι έλεγε
μ' ανθρώπινη λαλίτσα».
Με πληροφόρησε πως όλα τα προβλήματα λύνονται με υπομονή και ομαδοσυνεργατική ...
δεν ήξερε όμως να μου πει για τα βιβλία που δεν ήρθαν ακόμα (τέλος α΄ τριμήνου), δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω γιατί το φωτοτυπικό δε λειτουργεί χωρίς μελάνι ... χτύπησε το κουδούνι και με το βλέμμα του με ξεπροβόδισε για την τάξη ...
α ... ξέχασα να σου πω πως
στην τάξη με περίμενε μία έκπληξη.
Η Θ. σήκωσε το χέρι:
- Η Λάρισα είναι βουνό;
- Όχι.
- Α ...
