Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ
Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Μανώλης Αναγνωστάκης
Ερμηνεία: Μαργαρίτα Ζορμπαλά
Από το δίσκο "Μπαλάντες" (1975)
Εικόνα: Old streets of Saltaire Village
Επηρεασμένος ακόμα από τη βραδιά στο Ηρώδειο.
