The Heart of Midlothian, Edinburgh

Μία καρδούλα για φτύσιμο

Αυτή η καρδούλα ή μάλλον μωσαϊκό σε σχήμα καρδούλας καταγράφει τη θέση του Tolbooth, ενός κτιρίου του 15^ου αιώνα, που κατεδαφίστηκε το 1817 και υπήρξε το διοικητικό κέντρο της πόλης, η φυλακή και το σημείο δημόσιας εκτέλεσης.

 Συνήθεια των περαστικών: να φτύνουν σημαδεύοντας την καρδιά.

Οι εξηγήσεις τώρα:

1. έτσι καταδικάζουν το σημείο των εκτελέσεων και αυτό φέρνει καλή τύχη (και επιπλέον βρωμιά στην περιοχή, θα συμπλήρωνα εγώ)

2. Ο μύθος λέει πως όποιος φτύνει επιστρέφει στο Εδιμβούργο (κι ένας άλλος λέει πως εκεί που γλείφεις έφτυνες, λέω εγώ τώρα)

3. Ένας άλλος μύθος λέει πως αν πατήσεις πάνω στην καρδιά, θα έχεις κακή τύχη κι αν το καταλάβεις τελευταία στιγμή, φτου λες και κοιτώντας την καρδιά σημαδεύεις κατάκαρδα. Ο ίδιος μύθος λέει πως δε θα βρεις και την αληθινή αγάπη. Οπότε ούτε στα χαρτιά θα κερδίζεις ούτε στην αγάπη ούτε στην αγάπη οπότε φτου και ξαναφτού.

4. The Heart of Midlothian είναι εκτός από το όνομα του μωσαϊκού καρδούλας στο πεζοδρόμιο κοντά στο St Giles High Kirk και ομάδα ποδοσφαίρου του Εδιμβούργου, πιο γνωστή ως Χαρτς ή αλλιώς καρδούλες, οπότε μήπως βρίσκουν ευκαιρία οπαδοί των αντίπαλων ομάδων, π.χ. Σέλτικ, Ρέιντζερς Γλασκόβης, Χιμπέρνιαν και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων και εξασκούνται στο φτύσιμο; Λέω εγώ τώρα.

5. Τέλος, The Heart of Midlothian είναι τίτλος μυθιστορήματος του Σερ Γουόλτερ Σκοτ (1818) κι έχω την αίσθηση πως ο Σερ δεν αναφέρει λέξη για το έθιμο.
Γιώργος Γιώτης (10/4/2017)

Mary King's Close, Edinburgh

Το φαντασματάκι της Annie στο Σοκάκι της Mary King
Μια ιστορία για θρίλερ.
Ένας δρόμος πολυσύχναστος, ίσως ο πιο πολυσύχναστος στο Εδιμβούργο. Μέχρι το 1645, όταν έπεσε επιδημία πανώλης στην πόλη. Το πυκνοκατοικημένο σοκάκι χτυπήθηκε από την αρρώστια περισσότερο από κάθε σημείο της πόλης και επιβλήθηκε στους περίπου 500 κατοίκους της περιοχής καραντίνα.
Πολλοί απλά πέθαναν αβοήθητοι, ενώ υπάρχουν και πολλές ιστορίες φαντασμάτων στην περιοχή. Το σοκάκι ξανακατοικήθηκε το 1753, όταν κι έγινε έξωση στους κατοίκους, για να χτιστούν καινούρια κτίρια πάνω από τον παλιό δρόμο.
Αν όμως περπατάτε στο σοκάκι και νιώσετε κάτι να σας τραβάει τα χέρια και τα πόδια, αλλά απλά… δεν το βλέπετε, μην ανησυχήσετε. Είναι το φάντασμα της Annie, ενός μικρού κοριτσιού που εγκαταλείφθηκε στο σοκάκι το 1645. Καταλαβαίνετε γιατί…

Γιώργος Γιώτης (10/4/2017)

Scott Monument, Edinburgh

Όταν ο Sir Walter Scott, συγγραφέας του Ιβανόη και πολλών άλλων κλασικών έργων, πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και καταχρεωμένος, οι συμπατριώτες του σκέφτηκαν να τον τιμήσουν με ένα ξεχωριστό μνημείο. 
Προκήρυξαν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και ο νικητής έφτιαξε ένα γοτθικού στυλ μνημείο με 64 κόγχες και 16 πεσσούς. Κάθε κόγχη θα είχε αγαλματίδιο από τα μυθιστορήματα του Σκοτ και κάθε πεσσός θα απεικόνιζε έναν ποιητή της Σκωτίας. 
Στο κέντρο του μνημείου έστησαν άγαλμα του Σκοτ. Κόστισε 16.000 λίρες και άνοιξε επίσημα το 1846, 14 χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. 
286 σκαλοπάτια σε χωρίζουν από την κορυφή, για να σε οδηγήσουν σε μια εκπληκτική θέα. 
Γιώργος Γιώτης (10/4/2017)

Calton Hill, Edinburgh

Ο αρχιτέκτονας το ήθελε ένα αντίγραφο του Παρθενώνα της Αθήνας,

ένα μνημείο σε όσους είχαν πεθάνει στους Ναπολεόντειους πολέμους,

αλλά…

τα χρήματα τελείωσαν

και έμεινε μόνο μια πρόσοψη

του μοναδικού κτιρίου που ολοκληρώθηκε.

Οι τότε κάτοικοι το βάπτισαν «ντροπή του Εδιμβούργου».

Αργότερα όμως…

το Κάλτον Χιλ το αγάπησαν όλοι

για μια ήσυχη βόλτα,

για την πανοραμική θέα της πόλης που προσφέρει

και για τις πολλές και ωραίες εκδηλώσεις που φιλοξενεί.
Γιώργος Γιώτης (10/4/2017)