Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Έμοιαζε εργοστάσιο ...



Έμοιαζε εργοστάσιο
ίσως πιο πολύ στρατόπεδο,
γυρνούσα στο προαύλιο,
τα παιδιά δεν έμπαιναν στις τάξεις,
ζητούσαν με τα μάτια
και σκαρφίζονταν παιχνίδια.

Οι γονείς δε γυρνούσαν στα σπίτια
έμεναν κρεμασμένοι στα κάγκελα
δεν τους περίμενε καμιά δουλειά
δεν είχαν λόγο καλό να πουν,
όταν μιλούσαν για τους άλλους.
Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιους.

Από τα μεγάφωνα έβγαιναν ονόματα
και από τις αίθουσες στοίβες χαρτιά
αλλά κανείς δεν πρόσεχε πως πίσω
κρύβονταν άνθρωποι.
Έβλεπα και το όνομά μου να πετάει
ανάμεσά τους.

Ήχοι δεν υπήρχαν όμως ...

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Στη χώρα της απόγνωσης



Στη χώρα της απόγνωσης
οι γέροι περιμένουν στα σκαλιά ιατρείων
κουκουλωμένοι την αγωνία
αν τους γράψουν την επίσκεψη στο βιβλιάριο,
οι νέοι κοιτούν μελαγχολικά κλειστές πόρτες
καλυμμένοι την αηδία
αποφεύγουν το βλέμμα σου
και τα παιδιά δε σε πιστεύουν
πως κάποτε τα πράγματα ήταν καλύτερα
αναρωτιούνται
ντυμένοι την απορία
πόσο κοντά είναι το τέλος.