Το κορίτσι δεν ήθελε να μοιραστεί τίποτε από αυτά που ένιωθε.
Έκρυψε το δάκρυ τη στιγμή που ο κλόουν ψέλλιζε την ίδια ατάκα.
Τη διάβασε πολλές φορές.
"Μη σε δουν που κλαις".
Ξαναδιάβασε και όλη τη σκηνή που ο ακροβάτης ανέβαινε στο τεντωμένο σχοινί. Μία ρωγμή στον τοίχο της τράβηξε την προσοχή.
Δίπλωσε το βιβλίο και κοίταξε ελπίζοντας να δει πίσω από τους τοίχους.
Ο κλόουν και ο ακροβάτης τώρα της γελούσαν.
"Θα ξαναπροσπαθήσω" έγραψε στην τσακισμένη σελίδα.
"Θα ξαναπροσπαθήσω κι ας πέσω"
Εικόνα: Michael Parkes, The Juggler (1981).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου