Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας

Τελικά είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις μια πολύ καλή ταινία.
Ειδικά όταν οι κριτικοί την έχουν βαθμολογήσει με δύο άντε τρία αστέρια και στις αναλύσεις τους βρίσκουν το ένα κουσούρι μετά το άλλο, Όταν ανακαλύπτουν στερεότυπα, επειδή ως γνωστόν όλα τα έχουν δει, όλα τα έχουν διαβάσει, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν και τίποτα πια δεν τους εκπλήσσει.
"Ωραία ταινία", μου είπε η ταξιθέτρια στην έξοδο.
"Ναι, πολύ ωραία".
Πρέπει να είχα το έκπληκτο ύφος του θεατή που απλά δεν περίμενε πως θα του αρέσει τόσο πολύ αυτό που μόλις είδε. Του θεατή που δεν ήταν και δε θα γίνει ποτέ "ειδικός".

Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας
(ή αλλιώς... αν ο Γούντι Άλεν γυρνούσε αστυνομικό θρίλερ)
Όλα ξεκινούν από μια ληστεία που εξελίσσεται σε αλληλοεξόντωση των μελών της συμμορίας. Δυο σάκοι γεμάτοι κολλαριστά χαρτονομίσματα θα καταλήξουν στα πόδια του Πιέρ-Πολ.Εργάζεται ως κούριερ, όμως έχει διδακτορικό στη φιλοσοφία. Ο Πιερ Πολ δεν προλαβαίνει να το φιλοσοφήσει και πολύ. Παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Θα κρατήσει τα χρήματα.
Και κάπου εκεί ξεκινούν όλα σε μια ταινία με πανέξυπνο σενάριο που βγάζει ειρωνικά τη γλώσσα στη σκληρή πραγματικότητα.

Τελικά ίσως να μην είναι και τόσο δύσκολο να ανακαλύψεις μια πολύ καλή ταινία.