Ναός της Αφαίας (Αίγινα)

Οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τους χώρους λατρείας τους κατά τρόπο που να δημιουργούν στον χάρτη ισόπλευρα και ισοσκελή τρίγωνα. Δύο από αυτά έχουν κλέψει όλη τη δόξα.

1. Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, Ναός της Αφαίας στην Αίγινα και Ναός του Ηφαίστου στο Θησείο της Αθήνας 

2. Ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς, Παρθενώνας και Ναός της Αφαίας στην Αίγινα.

Και στα δύο πρωταγωνιστεί ο Ναός της Αφαίας στην Αίγινα.

Ένα όμορφος ναός που κρύβει την ιστορία μιας νύμφης της Αρτέμιδας (κατά άλλη εκδοχή κόρης του Δία) η οποία κυνηγημένη έφτασε στην Αίγινα, πήρε τον δρόμο προς το δάσος του νησιού και σαν από θεϊκή παρέμβαση έγινε άφαντη, αφανέρωτη, δηλαδή Αφαία.

Μικρολίμανο

Όχι, δεν τέλειωσε το καλοκαίρι. Συνεχίζεται μαζί με τις βόλτες στην πόλη κι αναγκαστικά στην ιστορία της.
Τα τοπωνύμια έχουν τη δική τους ιστορία. Ζηλεύουν τον τοίχο μάλλον.
Η περιοχή λοιπόν στην αρχαία εποχή λεγόταν λιμένας Μουνιχίας.
Στα βυζαντινά χρόνια Φανάρι, επειδή στην είσοδό του υπήρχε φάρος. 
Μετά το 1821 Τουρκολίμανο.
Αργότερα, λιμένας Κουμουνδούρου, επειδή στο νότιο άκρο υπήρχε η έπαυλη Κουμουνδούρου. (Σήμερα στη θέση της υπάρχει ο Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος).
1925 επιστρέφει το αρχαίο όνομα, αλλά δεν έπιασε, προφανώς λόγω των δύο πρώτων συλλαβών, όλοι το έλεγαν Τουρκολίμανο και το 1967 ο δήμαρχος Αριστείδης Σκυλίτσης το βαφτίζει Μικρολίμανο.

(Ξέχασα να αναφέρω τον Λευτέρη Λαζάρου με το Michelin το αστέρι, όχι το λάστιχο και το μαγαζί του στη μια άκρη του Μικρολίμανου, τα νεοκλασικά από την εποχή του Τσίλερ, άλλα διατηρημένα κι άλλα μισογκρεμισμένα, χαμένα ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τους γλάρους που συμπεριφέρονται σαν πάπιες, αφού περισσότερο κολυμπάνε παρά πετάνε)

The end, μέχρι να έρθει το επόμενο όνομα...

Το κορίτσι στην ομίχλη

Αστυνομικό θρίλερ στο σωστό κλίμα και αυτή η ωραία αίσθηση ότι κάτι κρύβεται, κάτι δεν ταιριάζει και όλα να ξεκαθαρίζουν στην τελευταία σκηνή. 
Οι κριτικοί γράφουν για υπερβολικά φορτωμένη ιστορία.
Κλείνουμε τα αυτιά μας και προσπερνάμε.
1. Ένας αστυνόμος με διαφορετικές μεθόδους, ο έμπειρος και σταρ των media Φόγκελ
2. το Άβεσο, ένα απομονωμένο ήσυχο αλπικό χωριό
3. η εξαφάνιση ενός 16χρονου κοριτσιού, μέλους μιας ιδιότυπης μα φιλήσυχης θρησκευτικής σέκτας
4. ο ύποπτος
5. και η συζήτηση του Φόγκελ με τον ψυχίατρο της περιοχής.

Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας

Τελικά είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις μια πολύ καλή ταινία.
Ειδικά όταν οι κριτικοί την έχουν βαθμολογήσει με δύο άντε τρία αστέρια και στις αναλύσεις τους βρίσκουν το ένα κουσούρι μετά το άλλο, Όταν ανακαλύπτουν στερεότυπα, επειδή ως γνωστόν όλα τα έχουν δει, όλα τα έχουν διαβάσει, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν και τίποτα πια δεν τους εκπλήσσει.
"Ωραία ταινία", μου είπε η ταξιθέτρια στην έξοδο.
"Ναι, πολύ ωραία".
Πρέπει να είχα το έκπληκτο ύφος του θεατή που απλά δεν περίμενε πως θα του αρέσει τόσο πολύ αυτό που μόλις είδε. Του θεατή που δεν ήταν και δε θα γίνει ποτέ "ειδικός".

Η Πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας
(ή αλλιώς... αν ο Γούντι Άλεν γυρνούσε αστυνομικό θρίλερ)
Όλα ξεκινούν από μια ληστεία που εξελίσσεται σε αλληλοεξόντωση των μελών της συμμορίας. Δυο σάκοι γεμάτοι κολλαριστά χαρτονομίσματα θα καταλήξουν στα πόδια του Πιέρ-Πολ.Εργάζεται ως κούριερ, όμως έχει διδακτορικό στη φιλοσοφία. Ο Πιερ Πολ δεν προλαβαίνει να το φιλοσοφήσει και πολύ. Παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Θα κρατήσει τα χρήματα.
Και κάπου εκεί ξεκινούν όλα σε μια ταινία με πανέξυπνο σενάριο που βγάζει ειρωνικά τη γλώσσα στη σκληρή πραγματικότητα.

Τελικά ίσως να μην είναι και τόσο δύσκολο να ανακαλύψεις μια πολύ καλή ταινία.