Άκουγα και ξανάκουγα ειδήσεις στο ραδιόφωνο.
“Ένα παράθυρο λοιπόν, στην ελπίδα” έταξε ο Πρωθυπουργός σε παιδιά που νομίζουν απόλυτα φυσιολογικό τα παράθυρα να έχουν κάγκελα και οι άνθρωποι να επιβιώνουν χωρίς ελπίδα.
Τέλειωσε το λόγο του ποιητικά με τον στίχο του Νιόνιου "Σαν βγω από αυτή τη φυλακή, κανείς δεν θα με περιμένει" και όπως συχνά συμβαίνει ο καθένας αντέδρασε με τον δικό του τρόπο.
Κάποιοι κορόιδεψαν πως τάχα ο στίχος αναφερόταν αποκλειστικά στον ρήτορα Δημοσθένη που απομακρύνεται από τα ερείπια της Ολύνθου λίγο πριν ο ήλιος αποκοιμηθεί.
Κι άλλοι προτίμησαν να περιγράψουν το πρόβλημα προσπερνώντας κάθε διάθεση να βρεθεί λύση.
Άλλαξα σταθμό στο ραδιόφωνο και πάτησα περισσότερο γκάζι ακούγοντας την Αλεξίου στο «Δημοσθένους Λέξις».
Γ.Γ. (3/11/2015)
“Ένα παράθυρο λοιπόν, στην ελπίδα” έταξε ο Πρωθυπουργός σε παιδιά που νομίζουν απόλυτα φυσιολογικό τα παράθυρα να έχουν κάγκελα και οι άνθρωποι να επιβιώνουν χωρίς ελπίδα.
Τέλειωσε το λόγο του ποιητικά με τον στίχο του Νιόνιου "Σαν βγω από αυτή τη φυλακή, κανείς δεν θα με περιμένει" και όπως συχνά συμβαίνει ο καθένας αντέδρασε με τον δικό του τρόπο.
Κάποιοι κορόιδεψαν πως τάχα ο στίχος αναφερόταν αποκλειστικά στον ρήτορα Δημοσθένη που απομακρύνεται από τα ερείπια της Ολύνθου λίγο πριν ο ήλιος αποκοιμηθεί.
Κι άλλοι προτίμησαν να περιγράψουν το πρόβλημα προσπερνώντας κάθε διάθεση να βρεθεί λύση.
Άλλαξα σταθμό στο ραδιόφωνο και πάτησα περισσότερο γκάζι ακούγοντας την Αλεξίου στο «Δημοσθένους Λέξις».
Γ.Γ. (3/11/2015)
Εικόνα: Από τις 21 Μαρτίου του 1963 οι ομοσπονδιακές φυλακές του Αλκατράζ έπαψαν να λειτουργούν. Οι τελευταίοι φυλακισμένοι την εγκαταλείπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου