Τις ξέρω καλά αυτές τις μέρες ...

Τις ξέρω καλά αυτές τις μέρες.

Κανείς δεν κοιτά ψηλά 

τον ουρανό.

Ο ουρανός γκριζομάλλης 

και συννεφιασμένος κυριούλης 

ξεσπά και μιλάει άσχημα 

στον ήλιο.

Ο ήλιος 

αυτό το φθινόπωρο 

θα μεταναστεύσει προς το νότο,

και το φωνάζει να τον ακούσουν τα χελιδόνια.

Τα χελιδόνια δεν απαντούν, 

μόνο φεύγουν 

να συνεχίσουν το καλοκαίρι τους 

αλλού.

Μακριά από μένα που …

τις ξέρω καλά αυτές τις μέρες.

Εικόνα: Craig M. Smith, Autumn on the Kittatinny Ridge

Σε μέρες ξένες ...

Ξυπνάς σε μέρες ξένες.

Μια σιγουριά σέρνεται στην πλάτη σου 

πως όλα αλλάζουν προς το χειρότερο.

Ο παράδεισος μακριά.

Και δε σου επιτρέπεται 

να γυρίσεις.

Εικόνα: Isabelle Arsenault

Το ίδιο όνειρο ...

Έβλεπα το ίδιο όνειρο.
Οδηγούσα δίπλα στη θάλασσα.
Ένα γκρίζο ύφασμα λυνόταν απ' τα τόπια του ως το βάθος.
Τα σπίτια στην ακτή παλιά, τρύπια, μισοκατεστραμμένα, γκρεμίζονταν και πλάκωναν κατσουφιασμένους ανθρώπους.
Τέλειωναν τα σπίτια και ξεκινούσαν δέντρα καμένα, εκεί που αύριο θα υπήρχαν σπίτια νέα που θα πάλιωναν για να πλακώσουν ανθρώπους κατσουφιασμένους.
Οδηγούσα δίπλα στη θάλασσα με την αίσθηση πως βλέπω όνειρο ... το ίδιο όνειρο.

Το καλοκαίρι

Το καλοκαίρι είναι εδώ! 

ενωμένο δυνατό δεν το λες...

Λίγο διαλυμένο, 

λίγο αδύναμο, 

αλλά εδώ είναι!!!

Βυθισμένα στο νερό

Θα έρθουν όνειρα 

και θα φέρουν πρόσωπα

που σου έλειψαν 

κι έχεις να δεις καιρό.

Όσα θέλεις να ξεχάσεις

κι ό,τι θυμάσαι από παιδί 

θα τα βρεις στο βλέμμα τους

και βυθισμένα στο νερό.

Τρία κλικ

Ένα κλικ μελαγχολία,

στις τελευταίες νότες 

αγαπημένου τραγουδιού.

Δύο κλικ νοσταλγία,

στο τελευταίο μεθύσι 

με φίλους και πανσέληνο.

Τρία κλικ συγκίνηση, 

στις τελευταίες λέξεις 

που ανακάτεψες 

πριν φύγεις και κρυφτείς ...

Τέλος προσωρινό

Κι όμως
κάθε τέλος
έστω και προσωρινό
κρύβει μισή μελαγχολία
τουλάχιστον.

Εικόνα: Kelly Eddington, Every Child Deserves a Great School

Αν το 'ξερα ...

Όλο παράπονο  

λες κι έφταιγα εγώ.

Ξεθώριασε το μπλε της θάλασσας  

και κρυβόμουν στα ψέματα

απ’ αυτά που φτιάχνουν τα παιδιά.

Δεν το ’ξερα 

και γύρισε το κρύο. 

Αν το ’ξερα, 

όλα θα ’ταν αλλιώς

Εικόνα: Andrew Hem, It Will Eventually Drift

Καλοκαίρι

Κι αν νομίζεις

πως τα σύννεφα θα μείνουν

κλείσε τα μάτια.

Μέχρι να τ’ ανοίξεις πάλι,

θα έχεις εισπράξει ένα φιλί

και θα σε σκουντάει το καλοκαίρι.

Κυριακή

Εκείνη η Κυριακή 

βρέθηκε κρυμμένη σε ήχους

από ημέρες ραδιοφώνου /

εκείνες τις μέρες 

τις θαμμένες σε φως 

από τις βόλτες στην εξοχή / 

εκείνες τις βόλτες 

τις πνιγμένες σε σκόνη

από τη βιασύνη 

μιας ανυπόμονης Δευτέρας /

πριν από 

εκείνη την Κυριακή.

Εικόνα: Georges Seurat, A Sunday on La Grande Jatte, 1884

Μέρες παλιές

Φτάνουν μέρες ζεστές 

με ύφος κουρασμένο 

κουβαλώντας στους ώμους 

εκείνους τους ανθρώπους 

που είχε κρύψει 

το κρύο.

 ....................... 

Έφτασαν μέρες παλιές 

με λάθη στις τσέπες 

φέρνοντας πίσω 

εκείνους τους ανθρώπους 

που είχαμε συνηθίσει 

να έχουμε ... 

 Εικόνα: Pieter Bruegel the Elder, Landscape with the Fall of Icarus, (1558).

Ανοιξιάτικη βροχή

Ήθελα να πετάξω ψηλά

να γλιστρήσω στις γαλάζιες μολυβιές

λίγο πριν απλωθεί

η άσπρη λαδομπογιά από τα σύννεφα.

Έπειτα όμως κοίταξα χαμηλά

να κρυφτώ στα χαμόγελα

 με τα σκούρα χρώματα

λίγο πριν φτάσει η ανοιξιάτικη βροχή

 και τα μουντζουρώσει …

 Εικόνα: Vincent van Gogh, Starry Night (1889)

Έτσι κι αλλιώς χωρίς διάρκεια ...

Αγάπες παράξενες
δε θέλουν να γιορτάσουν με τίποτα,
ανεκπλήρωτες μπροστά σε αποφάγια
και ξεχασμένες σα συμμαθητές παλιοί.
Γλυκιές όμως,
αλλά έτσι κι αλλιώς χωρίς διάρκεια.
Και σιωπές
που δε χωράνε σε τρία όγδοα.

(Εικόνα: August Macke, Lady in a Green Jacket, 1913)