Το έντομο

Χτες ήταν συννεφιά.
Όλοι έτρεμαν το κακό 
που ήταν έξω από την πόρτα.
Αυτοί που διώχτηκαν 
φώναζαν, απειλούσαν πως 
κάτω από κάθε πέτρα
κρύβονταν φίδια.
Ο πανικός περπατούσε
σαν έντομο στην επιδερμίδα.

Σήμερα όμως …
Έσκασε ένα χαμόγελο
ο ήλιος που βγήκε.
Ψέματα ήταν όλα
και τα φίδια και η συννεφιά.
Δεν απειλούν τώρα,
δεν σκορπούν τον πανικό,
αλλά δε σωπαίνουν.

Το έντομο πέταξε μακριά
μαζί όμως
με τις σκέψεις
που είχαμε κάποτε αγαπήσει.
Γιατί απλά
αλλιώς είχαμε φανταστεί το τέλος.