Όταν μια αίσθηση μπει στην άκρη,
οι άλλες παίρνουν φωτιά...
Κλείνω τα μάτια
σέρνομαι σε μια ευθεία
στο μυαλό πλάνα από ταινίες σε υπόγεια μετρό
στα αυτιά ήχοι από το "My generation"
κι ο Townshend σπάει την κιθάρα.
Το σημαντικό δεν υπάρχει στο κέντρο της εικόνας.
Κρύβεται καλά.
Κλείνω τη μύτη
βγαίνω στο φως
στο πεζοδρόμιο στρογγυλά γυαλιά πατημένα
μια αράχνη πλέκει γύρω τους
ρολά ανεβαίνουν
ζητιάνοι βγαίνουν
γυάλινα βλέμματα
κανείς δεν πλησιάζει κανέναν
θόρυβοι, κραυγές, ψίθυροι
όχι γέλια όμως.
Ο καιρός αλλάζει
ο αέρας φυσάει πάνω στις τέντες
Κλείνω τα αυτιά
χλωρίνη νοσοκομείου μυρίζει παντού
είμαστε ευχαριστημένοι,
αν ο γιατρός βγάλει διάγνωση,
μας αρκούν τα λίγα.
Όταν μια αίσθηση μείνει πίσω,
οι άλλες προσπερνούν ...
Ο πίνακας: Pieter Bruegel (Brueghel) the Elder,
The Procession to Calvary (1564)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου