Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

27η Ιανουαρίου: Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

"Μια χώρα θεωρείται τόσο περισσότερο πολιτισμένη όσο περισσότερο η σοφία και η αποτελεσματικότητα των νόμων της προστατεύουν έναν αδύναμο άνθρωπο από το να γίνει ακόμη πιο αδύναμος και εμποδίζουν έναν ισχυρό από το να γίνει ακόμη ισχυρότερος".
Πρίμο Λέβι, Ιταλοεβραίος συγγραφέας και ποιητής ή αλλιώς το νούμερο 174.517 στο στρατόπεδο Buna-Monowitz, γνωστό ως Άουσβιτς III (Μόνοβιτς).

Εικόνα: Η Λίστα του Σίντλερ (1993)

"Φτερά μπεκάτσας"

1. Το μυθιστόρημα του Βαλτινού: Άφησε το πουλόβερ να πέσει, άνοιξε την πόρτα και έφυγε. "Στο διάβολο", είπε η Ράνια. Κι άρχισε να κλαίει με λύσσα.
2. Οι εξαιρετικές ερμηνείες (Στ. Γιαννουλάδης, Ελ. Τσιμπρικίδου) και η ευρηματική σκηνοθεσία {Θανάσης Ζερίτης).
3. Τα τρομερά εμβόλιμα σκετσάκια από την εποχή της υποτιθέμενης ευημερίας: διαφημίσεις δεκαετίας 90, η νοικοκυρά που βλέπει "Πρωινό καφέ" και γυμνάζεται, ο πατριώτης των συλλαλητηρίων
4. Ο χώρος: Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου (40 θέσεις)
5. Έντονο έργο... πολύ έντονο...

"Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι

1.       Κείμενο: Ο ίδιος ο συγγραφέας το θεωρούσε ως το ποιητικότερό του. Τρία χρόνια μετά τη «Λυσσασμένη γάτα» και ένα χρόνο πριν το «Γλυκό πουλί της νιότης».

2.       Πλαίσιο: δεκαετία του 30, Νέα Ορλεάνη, στην αριστοκρατική συνοικία Garden District. Ο «διαφορετικός κόσμος», 4 μόλις μίλια μακριά από τη Γαλλική Συνοικία («Λεωφορείο ο Πόθος»)

3.       Αυτοβιογραφικά στοιχεία:

α. ο Τενεσί Ουίλιαμς «κρύβει» τις επιθυμίες και τους φόβους του μέσα στη ζωή του Σεμπάστιαν

β. Στη ζωή του συγγραφέα, ο πατέρας ήταν βάναυσος απέναντι στα παιδιά του. Στο έργο η πατρική φιγούρα απουσιάζει

γ. Και στη ζωή και στο έργο, η μητέρα είναι μια εκλεπτυσμένη κυρία της υψηλής κοινωνίας του Νότου, δημιουργεί μια ασφυκτική ατμόσφαιρα, ενώ πιθανότατα έχει νευρική διαταραχή

δ. Στη ζωή, η αδερφή του συγγραφέα, η Ρόουζ, πάσχει από σχιζοφρένεια και το 1937 οι γονείς της εγκρίνουν τη λοβοτομή. Στο έργο, η ξαδέρφη Κάθριν θα βρεθεί στην ίδια κατάσταση.

4.       Σκηνοθεσία: Αν τα σύμβολα είναι «η πιο αγνή γλώσσα στα θεατρικά έργα», ο Γιώργος Παπαγεωργίου τα ανέδειξε, παίζοντας κυρίως με το φως του παρόντος και τις σκιές του παρελθόντος και πετυχαίνοντας σε όλη τη διάρκεια του έργου την ισορροπία ανάμεσα στον ρεαλισμό και την ποιητικότητα.

5.       Τα πρόσωπα:

α. Ο μεγάλος απών, ο νεκρός ποιητής Σεμπάστιαν

 β. η ξαδέρφη του Κάθριν, μάρτυρας των τελευταίων του στιγμών

γ. η μητέρα του Βάιολετ, που θα ήθελε ένα άλλο παρελθόν («Ξεριζώστε αυτή τη χυδαία ιστορία από το μυαλό της»)

6.       Εξαιρετικές ερμηνείες. Συγκλονιστική παράσταση.