Manchester by the sea

Σκέψεις μετά από μια πολύ ωραία ταινία:
Πώς μπορεί κάποιος να ξεφύγει από το παρελθόν;
Δεν μπορεί.
Τα πράγματα θα καλυτερέψουν;
Η καθημερινότητα ίσως τα κάνει να φαίνονται καλύτερα.
Ίσως...

"Η Έξοδος του Μεσολογγίου" ή "Πώς η Τέχνη γίνεται Ιστορία;"

Έξοδος του Μεσολογγίου (1853)
Δημιουργός: Θεόδωρος Βρυζάκης (1814-1878)
Ελαιογραφία πάνω σε ύφασμα
Διαστάσεις: 1,69Χ1,27
Εθνική Πινακοθήκη

Η σύνθεση χωρίζεται σε τρία επίπεδα.
1. Στο επάνω τμήμα, το ουράνιο, το θείο: ο Παντοκράτορας ευλογεί τους αγωνιστές, ενώ κάποιοι από τους αγγέλους τους στεφανώνουν και κάποιοι άλλοι πολεμούν στο πλευρό τους.
2. Οι αγωνιστές ορμούν μέσα από το μισογκρεμισμένο τείχος, πατούν σε μια ξύλινη γέφυρα που ενώνει την πύλη της πόλης με την απέναντι όχθη , ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική και αποθεώνονται ως ήρωες της ελευθερίας.
3. Στο δεξί τμήμα, οι Τούρκοι ανεβαίνουν μια σκάλα που είναι στηριγμένη στο ετοιμόρροπο τείχος της πόλης, για να υψώσουν την τουρκική σημαία.

Ανάμεσα στους άντρες αγωνιστές ξεχωρίζουν γυναίκες. Άλλες ζωσμένες στα άρματα και ντυμένες ως άντρες πολεμάνε θέλοντας να δείξουν στους Τούρκους πως είναι πολύ περισσότεροι οι άντρες. Άλλες αποχαιρετούν τους αγαπημένους τους για τελευταία φορά.

Τα ρούχα των αγωνιστών είναι πεντακάθαρα, παρουσιάζονται με πολύ φωτεινό άσπρο να λαμπυρίζουν μέσα στην αντάρα των καπνών. Πριν μπουν στη μάχη πλύθηκαν και ντύθηκαν με ρούχα καθαρά σα να ετοιμάζονταν να πεθάνουν.

Οι άγγελοι πολεμούν στο πλευρό των αγωνιστών, αλλά παρά τη θεϊκή βοήθεια η μάχη θα χαθεί. Ο πόλεμος είναι ιερός. Το σχόλιο του δημιουργού: σε αυτή τη μάχη οι Έλληνες θα χάσουν, αλλά ο πόλεμος θα τους βρει νικητές.

Η γέφυρα πάνω στην οποία βρίσκονται οι αγωνιστές συμβολίζει το πέρασμα από τον κόσμο των θνητών στον κόσμο των αθανάτων ηρώων.
Με τον συνδυασμό φωτεινών και σκοτεινών χρωμάτων ο Βρυζάκης σαν να απεικονίζει τον πόλεμο ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.

Ο Νικόλαος Κασομούλης έγραφε 15 χρόνια μετά την Έξοδο:
"Τι είδους άνθρωποι ήταν εκείνοι οι ήρωες; Τι είδους ήρωες ήταν εκείνοι οι άνθρωποι;"

Γ.Γ. (12/2/2017)

Το πρώτο βήμα

Λοιπόν, το πρώτο βήμα 

και το πιο δύσκολο

είναι 

να ανακαλύψεις τους αρνητικούς ανθρώπους.

Μη φύγεις τρέχοντας,

όμως φυλάξου.

Μην τους αφήσεις να σου κλέψουν το χαμόγελο

Θα γκρινιάζουν και στη συννεφιά και στη λιακάδα

Η μικροψυχία τους είναι μεταδοτική.

Απλά να ξέρεις πως κρατάνε στα χέρια τους 

τους φόβους σου

και θέλουν να κλέψουν την προσοχή σου.

Το δεύτερο βήμα όμως είναι 

που σε πάει κατευθείαν στους θετικούς ανθρώπους

κι αυτό να σκέφτεσαι

όσο διαρκεί το πρώτο σου βήμα.

Γ.Γ. (1/2/2017)

Εικόνα: The Hurried Man, Esquire by Kevin Kirby