Οι ίδιες εικόνες...

Οι ίδιες εικόνες στις ειδήσεις. 
Ίδιο συναίσθημα.
Έβαλα το αγαπημένο μου τραγούδι όσο πιο δυνατά μπορούσα.
Ο Λένον έβλεπε τις λέξεις 
"σαν ατέλειωτη βροχή στο χάρτινο ποτήρι".
Περίμενα την επόμενη εικόνα,
αλλά αυτός
εντελώς ιδιότροπος όμως
επαναλάμβανε
πως τίποτα δε θα αλλάξει τον κόσμο του.
Τέσσερις συνεχόμενες φορές ο ίδιος στίχος.
Τις μέτρησα.
Και έκλεισα τα μάτια.
Αλλά στις ειδήσεις οι εικόνες δεν έφευγαν.

Αργύρης Εφταλιώτης, Η μαζώχτρα

Αργύρης Εφταλιώτης, Η μαζώχτρα by George Giotis on Scribd

Μυστράς

Ήταν Σάββατο μεσημέρι, βροχερό.
 Οι πέτρες άλλες σφηνωμένες στο λασπωμένο χώμα να δείχνουν το μονοπάτι και άλλες η μια πάνω στην άλλη ό,τι έμεινε όρθιο από την καστροπολιτεία.
 Να βγαίνουν μπροστά μου οι ερωτησεις των μαθητών μου, οι γάτες βγαλμένες από τη "Μεγαλη Πράσινη" της Φακίνου και ο φύλακας να εξηγεί γιατί λείπουν τα μάτια των Αγίων, πώς και ο Χριστός δεν είναι στη μέση του Μυστικού Δείπνου, όπως τον ήθελαν ο Ντα Βίντσι κι οι υπόλοιποι δυτικοί ζωγράφοι και τέλος για ποιο λόγο υπήρχαν τρύπες στις κολόνες της Περίβλεπτου. Ζωντάνευαν μπροστά μου Έλληνες έξω να ντουφεκάνε Έλληνες κρυμμένους μέσα στον ναό και σα να κατέβαιναν από τα τείχη του κάστρου οι νότες που έντυσαν μια παλιά "Συννεφιασμένη Κυριακή" μα έξω ήταν Σάββατο μεσημέρι ακόμα... βροχερό.