Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Elvis is back




Όταν περιμένω το καλοκαίρι κι αυτό αργεί, κοιτάζω παλιές φωτογραφίες.
Κι αναρωτιέμαι διάφορα.
Για παράδειγμα:
Πού κολλάει ο Elvis στο Τσιλιβί της Ζακύνθου τον Αύγουστο του 2010;
Άγγλοι μαγεύονται από τα δήθεν αυτοσχέδια σόου του μπάρμαν. 
Elvis is back.
Ελαφρώς κοιλαράς ο σωσίας και με περούκα πάνω σε αγροτικό, κρατάει μικρόφωνο, προσπαθεί να λικνιστεί σαν τον αυθεντικό βασιλιά και στο παρά πέντε γλιτώνει την πτώση από την καρότσα.
Πίνω μια ξανθή Beck's που μου ήρθε ζεστή ζεστή και σε μικρό ποτήρι παρακαλώ (ευτυχώς όχι του κρασιού).
Δεν καπνίζω (εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν) όπως επίσης και δεν χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο (από συνήθεια και άποψη) οπότε η ώρα δεν περνάει ή περνάει έτσι ... κοιτάζω στη γιγαντοοθόνη δυο εύσωμους να παίζουν βελάκια και να κλέβουν τις ενοχές μου οπότε παραγγέλνω και δεύτερο ποτήρι.
Η μουσική είναι εκπληκτική, το αγαπημένο μου Suspicious Minds, όμως ... δε θα το ξανακούσω εδώ το τραγούδι ... κλείνω τα μάτια ... και φεύγω… πόσο πιο ωραία θα ήταν ... μπαράκι δίπλα στη θάλασσα να παίζει το Nothing Compares To You και η Sinead O' Connor να τα λέει εκεί στο βάθος κι ανάμεσα στους ψίθυρους των κυμάτων...

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Οι παλιές Κυριακές

Είναι οι παλιές Κυριακές.
Ακούγεται η πρώτη νότα και ανοίγουν το ένα τους μάτι. 
Ξυπνούν για τα καλά, αν δουν τον ήλιο πιο ψηλά. 
Και σα να το ήξεραν καιρό και το συνήθισαν, 
ρωτούν για όλους αυτούς που λείπουν, 
μόλις μυρίσουν το ψητό στον φούρνο.
Κλείνουν τα μάτια πάλι και δε σχολιάζουν το πόσο άλλαξες.
Μπαίνουν σε άλλο όνειρο...