Κάποιος άγγελος...

Τα παιδιά μαθαίνουν στα παραμύθια 
πως όταν ακούγεται μια καμπάνα, 
κάποιος άγγελος κερδίζει τα φτερά του. 
Όμως, μεγαλώνουν κάποτε ... 
κάποιοι απ' αυτούς γελούν 
με όσους πιστεύουν ακόμη σε αγγέλους.
Και κάποιοι απλά συνεχίζουν να το πιστεύουν.
Μυστικά.
Γ.Γ.

Εικόνα: Σκηνές από την ταινία "it's a wonderful life" (1946) που με έβαλε σε σκέψεις

Σύννεφο

Τρεις συλλαβές και στην αρχή

του φάνηκαν τελείως διαφορετικές.

Στο σχολείο προσπαθούσε να απομνημονεύσει:

ύψιλον, δύο νι, έψιλον και όμικρον.

Ήθελε να ρωτήσει «γιατί δύο νι;».

Το φανταζόταν μάσκα για να κρύψει

το καλοκαιρινό του πρόσωπο ο ουρανός.

Το έβλεπε ώρες ώρες να σκεπάζει τα χαμόγελα

και τις σκέψεις και όλα όσα ένιωθε ο ίδιος

για τους δικούς του ανθρώπους.

Άρχισε να το φοβάται.

Μέχρι που το πήρε απόφαση πως

υπάρχει και χειρότερο χρώμα από το μαύρο.

Τέλος σχολικής χρονιάς

Μία ακόμη σχολική χρονιά τελειώνει
με τους πρωταγωνιστές πάνω σε σκηνές 
μπροστά από μικρόφωνα 
πίσω από χαμόγελα 
με λιγότερο ή περισσότερο άγχος.
Όπως παλιά
έτσι και τώρα
και η ίδια υπόσχεση να ακούγεται,
για τα παιδιά της έκτης που θα φύγουν
και για αυτά του νηπιαγωγείου που θα έρθουν
"Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε".
Κι αν όλα γίνουν ασπρόμαυρα,
"χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε"

Επιστροφή

Κι εκεί που ακούς τα βήματα του χειμώνα, 
"κάτι ξέχασε" σκέφτεσαι 
"θα το βρει και θα φύγει"
επιστρέφει το καλοκαίρι, 
με σύννεφα όμως
κι η πόρτα της ντουλάπας μπροστά σου ανοιχτή
κι αφού κανείς δεν κρύβεται μέσα της
χώνεσαι εσύ.