Ποτάμια σκούρα
από τα μάτια του φόβου
και ήχοι (χωρίς άκρες).
Τριμμένο χώμα
από ξεχασμένη πατρίδα
και ψίθυρος (ίσα ν’ ακούγεται).
Μισοτελειωμένη σκέψη,
από χατίρι που χάλασε
και ήθελε
όλα να ήταν κάπως αλλιώς.
Έστω λίγο…
(Εικόνα: Berthe Morisot, Child among Staked Roses, 1881)
