Η Νέδουσα του Νικηταρά

Εξερεύνηση νο2 Ίσως να μην είναι η ομορφότερη διαδρομή της Ελλάδος. Σίγουρα είναι όμως στο top 10. Καλαμάτα – Σπάρτη ακολουθώντας την παλιά επαρχιακή οδό του Ταϋγέτου. Οι αρχαίοι Έλληνες τον έλεγαν Ταλετό και οι Βυζαντινοί Πενταδάχτυλο. Αλλάζουν με τον καιρό τα ονόματα. Κρατάω έναν χαρακτηρισμό «Τρούλος του Μοριά». Ταιριάζει με την εποχή που θέλω να επισκεφτώ. Τουρκοκρατία και Επανάσταση. Στο μέσο της διαδρομής χάνομαι ανάμεσα σε χαράδρες, ρουμάνια και ρέματα. Ψάχνω το χωριό όπου γεννήθηκε ένας από τους πιο αγαπημένους μου ήρωες. Ο Νικηταράς. Νέδουσα. Το μέρος έρημο. Μια πλατεία που κρέμεται σαν μπαλκόνι ψηλά στον βορειοδυτικό Ταΰγετο. Η προτομή του ήρωα, το καφενείο, λίγα σπίτια και η εκκλησία, η Αγία Αικατερίνη. Τρυπώνω τον φακό ανάμεσα στα ξύλινα κάγκελα και προσπαθώ να αποτυπώσω όσο περισσότερο χώρο μπορώ από το σπίτι του Νικηταρά. Μια σκιά περνάει δίπλα μου. Νιώθω την απόκοσμη αύρα της να αλλοιώνει το πλάνο. Πριν προλάβω να δω αν είναι αληθινή, έχει χαθεί. Πιάνω κουβέντα με τον ένα και μοναδικό θαμώνα του καφενείου. Ρωτάω αν είναι επισκέψιμο το σπίτι όπου γεννήθηκε ο ήρωας. Δεν παίρνω απάντηση. Το βλέμμα μου ακολουθεί τον ήχο των κλειδιών. «Ακολούθησέ με», ψιθυρίζει η απόκοσμη σκιά και την ακολουθώ… 10/4/2025