Καλό ταξίδι, Κώστα!!!
"Υπάρχουμε κι εμείς οι ανόητοι, που ζούμε σαν να μην πεθάνουμε ποτέ... και υπάρχουμε μη θέλοντας να ζήσουμε ξανά... Ασφυκτιούμε από οξυγόνο αγάπης που αρνούμαστε να αναπνεύσουμε. Κρατάμε την ψυχή μας και τις σκέψεις μας για τον εαυτό μας. Ανοίγουμε την καρδιά μας στην αυτολύπηση , δεν προσφέρουμε την ύπαρξή μας σε κανέναν. "Άθραυστοι.." , φυλακισμένοι σε μια ύπαρξη χίλια κομμάτια. Η ζωή μετριέται σε καντάρια δοσίματος της ψυχής σου.. Χάσε για να ζήσεις.., μην το φοβηθείς!"
Κώστας Διακουμέας, 18/4/2018
Την Πέμπτη 24/5/2018 στις 13.30 στο Κοιμητήριο του Βύρωνα, θα αποχαιρετήσουμε έναν αυθεντικό Άνθρωπο, έναν καρδιακό φίλο, έναν ποιητή….
Είναι αδιανόητη αυτή η μάζωξη που μας κανόνισε ο Κώστας αυτή την εβδομάδα…. απλά αδιανόητη …
Και ώσπου να συναντηθούμε για να συνοδέψουμε αυτό που δεν πήρε μαζί του εκεί, στον άυλο κόσμο, στον κόσμο της αφθαρσίας και της αιωνιότητας, για το δικό μας ποιητή μόνο ένας ποιητής θα μπορούσε να μας παρηγορήσει:
Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε,…,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του… (Τ.Λ.)
"Υπάρχουμε κι εμείς οι ανόητοι, που ζούμε σαν να μην πεθάνουμε ποτέ... και υπάρχουμε μη θέλοντας να ζήσουμε ξανά... Ασφυκτιούμε από οξυγόνο αγάπης που αρνούμαστε να αναπνεύσουμε. Κρατάμε την ψυχή μας και τις σκέψεις μας για τον εαυτό μας. Ανοίγουμε την καρδιά μας στην αυτολύπηση , δεν προσφέρουμε την ύπαρξή μας σε κανέναν. "Άθραυστοι.." , φυλακισμένοι σε μια ύπαρξη χίλια κομμάτια. Η ζωή μετριέται σε καντάρια δοσίματος της ψυχής σου.. Χάσε για να ζήσεις.., μην το φοβηθείς!"
Κώστας Διακουμέας, 18/4/2018
Την Πέμπτη 24/5/2018 στις 13.30 στο Κοιμητήριο του Βύρωνα, θα αποχαιρετήσουμε έναν αυθεντικό Άνθρωπο, έναν καρδιακό φίλο, έναν ποιητή….
Είναι αδιανόητη αυτή η μάζωξη που μας κανόνισε ο Κώστας αυτή την εβδομάδα…. απλά αδιανόητη …
Και ώσπου να συναντηθούμε για να συνοδέψουμε αυτό που δεν πήρε μαζί του εκεί, στον άυλο κόσμο, στον κόσμο της αφθαρσίας και της αιωνιότητας, για το δικό μας ποιητή μόνο ένας ποιητής θα μπορούσε να μας παρηγορήσει:
Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε,…,
μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου.
Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά.
Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεται
νὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του… (Τ.Λ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου