Αγαπητό ημερολόγιο, λίγο η ζήλια για όσους δεν πολυασχολούνται με τις τιμές των χριστουγεννιάτικων γλυκών λίγο μια βαρεμάρα να μαζεύω τέταρτα του κιλού σε πολλά πολλά κουτάκια από κάθε γνωστό και άγνωστο ζαχαροπλαστείο και φούρνο αποφάσισα φέτος να βάλω μπρος την "Επιχείρηση: Πρώτη φορά μελομακάρονα".
Έπαιξε ρόλο και το παράπονο της κόρης "Δε θα μυρίσει το σπίτι μας Χριστούγεννα;" και 29 του Δεκέμβρη ατμοί κανέλας, γαρίφαλου, πορτοκαλιού και μελιού ταξίδευαν στον αέρα, χόρευαν με τη φωνή του Crosby και σχημάτιζαν όλοι μαζί ένα τεράστιο βέλος που σημάδευε το δέντρο μας αλλά γυρνούσε ξανά στο μπολ με το σιρόπι που έπρεπε να περάσουν 4 ώρες για να κρυώσει.
29 Δεκεμβρίου; Θα πείτε νωρίς το θυμήθηκα και θα απαντήσω χωρίς ίχνος ειρωνείας "Κάλλιο αργά παρά αργότερα"όπως σχολίασε κι ο Π.
Γιατί όχι κουραμπιέδες; Θα πείτε παίρνω θέση στο ντέρμπι των αιωνίων και θα πω "Δε μου περισσεύει ζάχαρη άχνη αλλά μισό βαζάκι μέλι και μάλιστα ήδη ελαφρώς ζαχαρωμένα"
Συμπεράσματα λοιπόν από την "Επιχείρηση: πρώτη φορά μελομακάρονα"
1. Χρειάζονται πολλά υλικά για να γίνουν αυτές οι μπουκίτσες, όπως χρειάζονται συνήθως πολλά πράγματα για να πει κάποιος ότι είναι ευτυχισμένος. Πολλά και στη σωστή δόση. Για τα μελομακάρονα μιλάω. Αλλά και για την ευτυχία.
2. Αν λείπουν δυο υλικά, δεν το ρίχνεις στο κλάμα. Δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου. Την επόμενη φορά δε θα ξεχάσεις να προσθέσεις σιμιγδάλι και μοσχοκάρυδο αλλά μέχρι τότε προσποιείσαι ότι δε λείπει τίποτα. Ομοίως και στο ζήτημα της ευτυχίας. Δε χρειάζονται υποκατάστατα της τελευταίας στιγμής. Άλλωστε έχουν το νόημά τους και οι απουσίες!
Έπαιξε ρόλο και το παράπονο της κόρης "Δε θα μυρίσει το σπίτι μας Χριστούγεννα;" και 29 του Δεκέμβρη ατμοί κανέλας, γαρίφαλου, πορτοκαλιού και μελιού ταξίδευαν στον αέρα, χόρευαν με τη φωνή του Crosby και σχημάτιζαν όλοι μαζί ένα τεράστιο βέλος που σημάδευε το δέντρο μας αλλά γυρνούσε ξανά στο μπολ με το σιρόπι που έπρεπε να περάσουν 4 ώρες για να κρυώσει.
29 Δεκεμβρίου; Θα πείτε νωρίς το θυμήθηκα και θα απαντήσω χωρίς ίχνος ειρωνείας "Κάλλιο αργά παρά αργότερα"όπως σχολίασε κι ο Π.
Γιατί όχι κουραμπιέδες; Θα πείτε παίρνω θέση στο ντέρμπι των αιωνίων και θα πω "Δε μου περισσεύει ζάχαρη άχνη αλλά μισό βαζάκι μέλι και μάλιστα ήδη ελαφρώς ζαχαρωμένα"
Συμπεράσματα λοιπόν από την "Επιχείρηση: πρώτη φορά μελομακάρονα"
1. Χρειάζονται πολλά υλικά για να γίνουν αυτές οι μπουκίτσες, όπως χρειάζονται συνήθως πολλά πράγματα για να πει κάποιος ότι είναι ευτυχισμένος. Πολλά και στη σωστή δόση. Για τα μελομακάρονα μιλάω. Αλλά και για την ευτυχία.
2. Αν λείπουν δυο υλικά, δεν το ρίχνεις στο κλάμα. Δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου. Την επόμενη φορά δε θα ξεχάσεις να προσθέσεις σιμιγδάλι και μοσχοκάρυδο αλλά μέχρι τότε προσποιείσαι ότι δε λείπει τίποτα. Ομοίως και στο ζήτημα της ευτυχίας. Δε χρειάζονται υποκατάστατα της τελευταίας στιγμής. Άλλωστε έχουν το νόημά τους και οι απουσίες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου